Co warto zwiedzić

Pierwsza wzmianka o Głubczycach ukazała się w dokumencie opawskim z 1224 r. Prawa miejskie Głubczycom zatwierdzone zostały przez króla czeskiego Przemysła Ottokara II w roku 1275. W 1265 r. Głubczyce otrzymały od Ottokara II las miejski. Przy omawianiu początków rozwoju miasta nie można pominąć spraw kościelnych. Już w XIII wieku w Głubczycach powstała parafia należąca do biskupstwa ołomunieckiego. W 1482 r. zmarł Jan Pobożny ostatni Przemyślida głubczycki. Pochowany został w kościele franciszkanów w Głubczycach. Do dziś jednak nie natrafiono na ślad jego grobu.

W 1572 r. Głubczyce przeżyły wielką tragedię - epidemię dżumy, w trakcie której zmarło około 1200 osób, a w 1603 r. - największy w historii Głubczyc pożar. W ciągu 3 godzin spłonęło 309 domów oraz ratuszowa wieża. Ocalały kościół parafialny, szkoła i 39 okolicznych domów.W 1645 r. Głubczyce zostały zdobyte przez generała Koenigsmarka. Szwedzi pozostali tu do 1650 r.

Głubczyckie gimnazjum wykształciło wielu wybitnych absolwentów, którzy później rozsławili miasto. Byli wśród nich: biskup wrocławski hrabia Leopold Sedlnicki, dr med. Karl Proske, , restaurator katolickiej muzyki kościelnej zmarły w Ratyzbonie, prof. Gustav von Veit, , profesor zwyczajny ginekologii i położnictwa w Rostocku i Bonn, prałat Josef Wilpert, znany archeolog i badacz katakumb rzymskich .Absolwentem głubczyckiego gimnazjum był także Josef Martin Nathan, biskup sufragan ołomuniecki, budowniczy kompleksu szpitalnego w Branicach oraz dramatopisarz Felix Holländer.

Ziemia głubczycka dobrze pamięta epokę napoleońską. W 1805 r. przed bitwą trzech cesarzy pod Austerlitz, w Głubczycach, w domu na rynku, zatrzymał się rosyjski car Aleksander.

W 1938 r. podczas “Nocy kryształowej” hitlerowskie bojówki zdemolowały w Głubczycach żydowskie sklepy i spaliły synagogę. Przez powiat przechodziły transporty śmierci z Oświęcimia. Esesmańska eskorta zastrzeliła po drodze wielu Żydów. W marcu rozpoczęło się bombardowanie Głubczyc.. W mieście pozostało około 200 osób. 24 marca do opuszczonych przez wojska niemieckie Głubczyc wkroczyli żołnierze radzieccy. Całe centrum miasta łącznie z ratuszem leżało w gruzach. W 1958 r. ostatecznie unormowano polsko-czechosłowackie sprawy graniczne i podpisano w Warszawie układ o wytyczeniu granicy państwowej.